Het grote moment is bijna daar: dinsdagavond 9 juni mogen we gaan kijken bij Hendrik!
Als Hendrik straks bij ons is, ergens in de tweede helft van juli, gaan wij op pad met Hendrik. Als kleine hond zal hij aan alle zaken van het leven gewend moeten raken: andere honden, katten, kinderen, mensen in allerlei kleuren, met snor en baard, mensen in een rolstoel, bussen, treinen, winkels, de fiets, de auto, noem het maar op. Socialiseren heet dat in hondenland. Natuurlijk niet allemaal tegelijk, iedere keer een stapje.
Andere honden hebben we al geregeld. We gaan met Hendrik op Puppiecursus, waar hij ook honden zal tegenkomen die twee keer zo groot of twee keer zo klein zijn als hij. Bovendien worden voor ons huis alle honden uit de buurt uitgelaten, dus ook daar kan hij straks zijn ogen uitkijken.
Kinderen hebben we zelf niet, dus die moeten we lenen. Onze lieve vriendinnen Bianca en Jacqueline in Amsterdam hebben kleine baby's, dus op deze manier kan Hendrik kennis maken met babygeschrei. De kleine Nicole en de iets grotere Eline uit Wassenaar kunnen voorzien in de categorie 1,5 tot 4 jaar oud. En dan de buurjongens, weer iets ouder, 9 en 11 jaar. Met kinderen komt het dus wel goed.
Onze vriendin Yvonne zei dat sommige honden nogal aanslaan op snorren en baarden. Hendrik laten wennen aan een baard moet niet moeilijk zijn. Mijn vader heeft er een. Alleen is er een klein probleem. Mijn vader werkt op een of andere manier als een magneet op honden en katten. Max de hond van mijn broer is niet bij hem weg te slaan en ook Tijger, de kat van mijn ouders die ruim 1,5 jaar geleden op hoge leeftijd is overleden, vond de schoot van mijn vader het paradijs. Wat nu als Hendrik heel erg op baarden valt? Dat wordt een moeilijke beslissing voor Frits.
Katten zijn ook bereikbaar. Zowel ongewenste en onuitgenodigde katten in onze tuin, als de katten van ons beider zusters.
Al met al wordt het straks dus een heel avontuur voor Hendrik en ons.
Als Hendrik straks bij ons is, ergens in de tweede helft van juli, gaan wij op pad met Hendrik. Als kleine hond zal hij aan alle zaken van het leven gewend moeten raken: andere honden, katten, kinderen, mensen in allerlei kleuren, met snor en baard, mensen in een rolstoel, bussen, treinen, winkels, de fiets, de auto, noem het maar op. Socialiseren heet dat in hondenland. Natuurlijk niet allemaal tegelijk, iedere keer een stapje.
Andere honden hebben we al geregeld. We gaan met Hendrik op Puppiecursus, waar hij ook honden zal tegenkomen die twee keer zo groot of twee keer zo klein zijn als hij. Bovendien worden voor ons huis alle honden uit de buurt uitgelaten, dus ook daar kan hij straks zijn ogen uitkijken.
Kinderen hebben we zelf niet, dus die moeten we lenen. Onze lieve vriendinnen Bianca en Jacqueline in Amsterdam hebben kleine baby's, dus op deze manier kan Hendrik kennis maken met babygeschrei. De kleine Nicole en de iets grotere Eline uit Wassenaar kunnen voorzien in de categorie 1,5 tot 4 jaar oud. En dan de buurjongens, weer iets ouder, 9 en 11 jaar. Met kinderen komt het dus wel goed.
Onze vriendin Yvonne zei dat sommige honden nogal aanslaan op snorren en baarden. Hendrik laten wennen aan een baard moet niet moeilijk zijn. Mijn vader heeft er een. Alleen is er een klein probleem. Mijn vader werkt op een of andere manier als een magneet op honden en katten. Max de hond van mijn broer is niet bij hem weg te slaan en ook Tijger, de kat van mijn ouders die ruim 1,5 jaar geleden op hoge leeftijd is overleden, vond de schoot van mijn vader het paradijs. Wat nu als Hendrik heel erg op baarden valt? Dat wordt een moeilijke beslissing voor Frits.
Katten zijn ook bereikbaar. Zowel ongewenste en onuitgenodigde katten in onze tuin, als de katten van ons beider zusters.
Al met al wordt het straks dus een heel avontuur voor Hendrik en ons.
Hendrik krijgt het nog druk, maar volgens mij is hij bijdehand genoeg om dat allemaal grommend en snurkend tot zich te nemen.
BeantwoordenVerwijderenAmiek
en, hoe was het?
BeantwoordenVerwijderen