Eindtest en in 't park

Hendrik en ik zijn zwaar gezakt voor de Martin Gaus eindtest. Ooit ben ik gezakt voor zwemdiploma C, toen twee keer voor het rijbewijs en nu voor Martin Gaus. Tenminste, dat denken we, want we hebben het rapportje nog niet opgehaald.....

In het grote Martin Gaus boek had Hendrik gelezen over de zogenaamde 'extinction burst'. In normaal Nederlands is dat 'met de kont tegen de krib'. Voordat een hond zich gewonnen geeft en luistert, gaat hij toch nog eens even proberen of het echt niet anders kan. En Hendrik deed dat tijdens de eindtest: grazen als een koe, springen, happen en trekken aan de lijn, niet gaan zitten, de hand van de testmevrouw opeten etcetera. Hij had nog nooit gesprongen en gehapt naar de lijn, het was een volledige nieuwe vinding. Toen de test over was, liep hij keurig mee aan de lijn naar de auto: Hendrik's humor.

Tja, en eigenlijk moesten wij er ook wel erg om lachen. Het blijft een eigenwijze doerak. Gelukkig vindt hij wandelen heel erg leuk en hij loopt prima mee. Inmiddels lopen we soms wel een uur in het park, waar hij op bepaalde plaatsen los mag lopen -nog wel met een riem eraan om hem te grijpen in noodgevallen-. Hendrik vindt dat prachtig. Hij houdt ons nauwkeurig in de gaten en draaft op ons af als we te ver zijn doorgelopen. Als een van ons achterblijft, blijft hij staan tot je weer 'bij' bent en dan loopt hij weer door. We zijn al een echte roedel met ons drieen.

Afgelopen weekend zijn we met Annemieke naar Euro Disney geweest en hebben opa en oma S op de kleine Hendrik gepast. Met veel plezier, maar ook zij hadden gauw door dat Hendrik een kleine boef kan zijn. Laat hem even alleen, en de krant wordt versnipperd of het ijspak voor oma's knie wordt gegrepen. Opa gaat lekker met hem verder trainen en heeft daar veel plezier in.