Hendrik op vakantie

Hendrik op vakantie

zondag 30 mei 2010

Hendrik in Frankrijk

















Hendrik is de afgelopen twee weken terug gegaan naar zijn roots: Frankrijk. Een Franse Bull moet natuurlijk wel op enig moment het land van zijn herkomst bezoeken.

Achter in de auto hadden we een hele troon voor hem gemaakt, zodat hij naar buiten kon kijken. Maar autorijden vindt Hendrik nog steeds geen onverkort genoegen. Hoewel, als het dak van de cabrio open gaat, vindt hij het allemaal een stuk aangenamer.

We zijn een week in de Provence en een week in de Auvergne geweest. Op beide plaatsen had Hendrik heerlijk de ruimte. Bij het eerste huis keek hij als een veldheer uit over het zwembad. Ik dacht nog leuk met hem met de waterslang te spelen, maar water vindt hij echt helemaal niets.

Meer interesse hebben de koeien. En de koeien zijn ook zeer geïnteresseerd in hem. In het weiland dat aan onze tuin grensde, stond vaak een fanclub van 5-7 koeien en kalfjes voor hem klaar. Als ze de kans kregen, gaven ze Hendrik een lik over zijn neus. Dit zorgde voor grote opwinding! Keer op keer ging hij weer bij zijn vriendinnen kijken.

We hebben tijdens de vakantie zijn verjaardag gevierd: op 17 mei werd hij 1 jaar. Uiteraard hebben we voor hem gezongen, maar hij vond dat maar een raar gebeuren. Maar hij liet het gelaten over zich komen, als er maar een volle voerbak volgt.

Een verkoudheid bracht hem nog wel wat ongemakken, maar ook dat is weer voorbij. Inmiddels zijn we weer thuis en Hendrik lijkt zeer tevreden.





zaterdag 30 januari 2010

Hendrik in de winter











Hendrik is ruim acht maanden oud en hij denkt nu dat het elke winter sneeuwt. De eerste sneeuw zag hij toen hij in december vorig jaar bij pa en ma Ven logeerde en als een kleine dolle stier door de maagdelijke sneeuw in de tuin sprong. Maar inmiddels is hij er aan gewend. 't Is wel leuk, maar heel gewoon, die sneeuw.

Een stevige bull is Hendrik geworden, met een brede torso en smalle heupen, net als zijn baas. De puberteit slaat soms heftig toe. Hij weigert dan nog een stap te zetten en gaat gewoon op zijn kont zitten. Hendrik wil dan namelijk kijken. Naar een hond, of een kind of vogels of wat dan ook maar interessant kan zijn.

Zwanen vindt hij prachtig, maar van de lichaamstaal van een zwaan begrijpt hij echt helemaal niets. Een hevig sissende zwaan vindt hij buitengewoon boeiend.

Vorige week bij pa en ma Schol, heeft hij weer kunnen ravotten met tekkelneef Max. In de kamer is dat niet zo'n succes, zo'n stuiterbull met een tekkel, maar in de tuin konden ze uitstekend hun gang gaan. Aan het einde zaten ze gebroedelijk zielig door het raam naar binnen te kijken.

Los laten lopen is het grootste plezier dat je Hendrik kunt doen. We hebben inmiddels een paar plaatsen gevonden waar dat goed kan. Van zo'n vrolijke hond krijg je vanzelf een goed humeur. Vandaag was het geweldig weer en hebben we een heel eind met hem gelopen.

Iets minder leuk is in bad en water. Hij zag er op een gegeven moment uit als een rugbyspeler aan het einde van de wedstrijd en stonk een uur in de wind. Ja, dan wordt het toch weer even Hendrikie, zo in bad.

Volgende maand weer een spannend avontuur, dan gaat Hendrik logeren bij pa en ma Schol.