Hendrik op vakantie

Hendrik op vakantie

zondag 30 mei 2010

Hendrik in Frankrijk

















Hendrik is de afgelopen twee weken terug gegaan naar zijn roots: Frankrijk. Een Franse Bull moet natuurlijk wel op enig moment het land van zijn herkomst bezoeken.

Achter in de auto hadden we een hele troon voor hem gemaakt, zodat hij naar buiten kon kijken. Maar autorijden vindt Hendrik nog steeds geen onverkort genoegen. Hoewel, als het dak van de cabrio open gaat, vindt hij het allemaal een stuk aangenamer.

We zijn een week in de Provence en een week in de Auvergne geweest. Op beide plaatsen had Hendrik heerlijk de ruimte. Bij het eerste huis keek hij als een veldheer uit over het zwembad. Ik dacht nog leuk met hem met de waterslang te spelen, maar water vindt hij echt helemaal niets.

Meer interesse hebben de koeien. En de koeien zijn ook zeer geïnteresseerd in hem. In het weiland dat aan onze tuin grensde, stond vaak een fanclub van 5-7 koeien en kalfjes voor hem klaar. Als ze de kans kregen, gaven ze Hendrik een lik over zijn neus. Dit zorgde voor grote opwinding! Keer op keer ging hij weer bij zijn vriendinnen kijken.

We hebben tijdens de vakantie zijn verjaardag gevierd: op 17 mei werd hij 1 jaar. Uiteraard hebben we voor hem gezongen, maar hij vond dat maar een raar gebeuren. Maar hij liet het gelaten over zich komen, als er maar een volle voerbak volgt.

Een verkoudheid bracht hem nog wel wat ongemakken, maar ook dat is weer voorbij. Inmiddels zijn we weer thuis en Hendrik lijkt zeer tevreden.





zaterdag 30 januari 2010

Hendrik in de winter











Hendrik is ruim acht maanden oud en hij denkt nu dat het elke winter sneeuwt. De eerste sneeuw zag hij toen hij in december vorig jaar bij pa en ma Ven logeerde en als een kleine dolle stier door de maagdelijke sneeuw in de tuin sprong. Maar inmiddels is hij er aan gewend. 't Is wel leuk, maar heel gewoon, die sneeuw.

Een stevige bull is Hendrik geworden, met een brede torso en smalle heupen, net als zijn baas. De puberteit slaat soms heftig toe. Hij weigert dan nog een stap te zetten en gaat gewoon op zijn kont zitten. Hendrik wil dan namelijk kijken. Naar een hond, of een kind of vogels of wat dan ook maar interessant kan zijn.

Zwanen vindt hij prachtig, maar van de lichaamstaal van een zwaan begrijpt hij echt helemaal niets. Een hevig sissende zwaan vindt hij buitengewoon boeiend.

Vorige week bij pa en ma Schol, heeft hij weer kunnen ravotten met tekkelneef Max. In de kamer is dat niet zo'n succes, zo'n stuiterbull met een tekkel, maar in de tuin konden ze uitstekend hun gang gaan. Aan het einde zaten ze gebroedelijk zielig door het raam naar binnen te kijken.

Los laten lopen is het grootste plezier dat je Hendrik kunt doen. We hebben inmiddels een paar plaatsen gevonden waar dat goed kan. Van zo'n vrolijke hond krijg je vanzelf een goed humeur. Vandaag was het geweldig weer en hebben we een heel eind met hem gelopen.

Iets minder leuk is in bad en water. Hij zag er op een gegeven moment uit als een rugbyspeler aan het einde van de wedstrijd en stonk een uur in de wind. Ja, dan wordt het toch weer even Hendrikie, zo in bad.

Volgende maand weer een spannend avontuur, dan gaat Hendrik logeren bij pa en ma Schol.

zaterdag 12 december 2009

Voetballen













Hendrik houdt van voetballen. Eerst kon hij alleen achter de bal aanrennen. Nu kan hij de bal ook met zijn neus voortduren. Dat heeft hij vandaag uitgevonden. We hebben echt zo'n lol gehad.

We waren in het park, eindelijk scheen de zon en heb ik weer eens een hele serie foto's van Hendrik gemaakt. Hij is werkelijk onvermoeibaar. Achter elkaar door blijft hij achter de bal aan racen. Af en toe liet hij zich even afleiden door een passerende medehond, maar de aandacht was al gauw weer op de bal gevestigd.

Het gaat goed met Hendrik en het gaat goed met ons. We hebben inmiddels ons ritme gevonden. Door de week is Hendrik kantoorhond, een aantal clienten is inmiddels wel gewend aan wat geknor en gerommel op de achtergrond als ik aan de lijn ben. 's Avonds als de grote baas komt, is het feest, want dan wordt er weer even gestoeid.

Ook weten we inmiddels hoe we hem aan het eten moeten houden. 's Morgens een start van een combi van blik en brokken. Na dit voorgerecht in de ochtend, gaan de droge brokken er de rest van de dag redelijk in. 's Morgens krijgt hij die droge dingen niet weggewerkt.

Komende week mag hij weer een paar dagen uit logeren. Hij gaat naar opa en oma Ven.

dinsdag 17 november 2009

Half jaar





Hendrik als pup van 9 weken.

Hendrik is vandaag een half jaar oud en wij zijn dus een half jaar thuis. En dan nog een primeur: Hendrik is vandaag voor het eerst helemaal goed op commando gaan liggen! Ja, ja, geduld is een schone zaak. Voor veel dingen heb ik absoluut geen geduld. Priegelkarweitjes worden mij uit de handen gerukt, een verkoudheid of een kuchje kan niet snel genoeg voorbij zijn, maar met Hendrik heb ik heel veel geduld.

Het is al ruim een maand geleden sinds de laatste blog, dus waar te beginnen. Misschien bij Hendrik's grote liefdes.

Allereerst natuurlijk Maria! Maria was afgelopen zaterdag bij ons, of eigenlijk bij Hendrik op bezoek en Hendrik was helemaal door het dolle. Hij at haar ongeveer op, sprong en speelde, zijn hart zat in zijn keel. Maria is Hendrik's suikertante. Hij werd weer enorm verwend met een geweldig speeltje in de vorm van een bot en overheerlijke snoepjes.

Dan opa's en oma's. Die hebben tijdens onze vakantie op Hendrik gepast en als hij ze nu ziet, springt hij met vier pootjes tegelijk in de lucht. Mijn ouders waren er gisteren en hij sjeeste in grote blijdschap in de gang op en neer tussen opa en oma.

Kleine kindertjes, ook heel erg leuk. Mijn petekind van een jaar en haar kleine broertje van vijf maanden kwamen langs. Hendrik vond het geweldig. Hij sprong boven op de kleine Isabella en wilde maar een ding: spelen!! Nu is Isabella een kanjer en nergens bang voor, maar het was wel een beetje erg veel.... Leerpuntje dus nog.

Vervolgens blikvoer. Eerst maakte het Hendrik helemaal niets uit wat hij at. Blik kon worden afgewisseld met brokken, geen probleem. Maar de tanden bij de brokken werden de laatste weken langer en langer. Daar trappen wij niet in, dachten wij. Dan geen blik, maar alleen brokken. Een beetje brokken werden er dan aan het eind van de middag naar binnen gewerkt. Andere brokken dan maar, speciale Franse Bulldog brokken, een leuke marketing truc voor heel veel geld van Royal Canin, maar het gaat er wel goed in. Maar als er een keertje blik komt..., dan is er nog steeds zeer veel opwinding.

Dan, nieuw met stip op 1: springen op de bank. Dat mag niet, maar wat is er leuker dan triomfantelijk op de plaats van de grote baas te gaan zitten en dan ook nog eens uiterst brutaal terug te staren als hij letterlijk op het matje wordt geroepen.

Ik denk dat wij dan komen :-) Een koppie dat tussen mijn voeten wordt geduwd als ik aan het werk ben, knorgeluiden als ik hem mee naar boven neem naar mijn werkkamer, zo'n steelse blik van 'is-ze-er-nog'. Met de grote baas heeft Hendrik een mannen-stoei-relatie. Lekker een beetje vechten. Achteruit weggeduwd worden over de gladde vloer en dan elke keer weer op de baas toelopen en dat 100 keer.

Ach, het leven is mooi met Hendrik.

woensdag 14 oktober 2009

Twee weken zonder Hendrik











Van mijn ouders krijgen we berichtjes zoals 'Met nieuwe bal apporteert Hendrik als de beste'. Verder is Hendrik lekker op de fiets met pa en ma mee geweest en is hij verwend met een nieuw relaxkussen, waar hij heerlijk op kan slapen.

Tja, en waar zijn wij dan? Wij zijn in Vermont in de USA, waar Frits onderzoekt of het bedrijf op gebied van minicomputers dat Roland en Lisa in 7 jaar hebben opgebouwd, kan worden uitgebreid met een vestiging in Nederland. Erg leuk en erg intensief.

Gelukkig is er ook tijd voor ontspanning. We hebben al uitgebreid genoten van de 'Indian Summer', de prachtige herfst. Rode en gele bladeren sieren de bomen. Vooral het blad van de zogenaamde maple trees kleurt prachtig rood.

Wij zijn wel heel benieuwd hoe het met Hendrik is. Volgens ons wordt hij super verwend door pa en ma die aanstaande zondag worden afgelost door de pa en ma van Frits. Het is erg lief van de ouders dat ze op de kleine doerak willen passen.