Hendrik op avontuur

Hendrik meets Diddle

Hendrik gekleed

Hendrik op het strand

Hendrik meets Max

Het zijn roerige tijden voor onze Hendrik. Het begon allemaal met de ontmoeting met een kat. Diddle, woonachtig bij Annemieke, reageerde in eerste instantie met starende ogen en hoge rug, maar ontdooide gaandeweg en kon het niet laten even aan de oren te sabbelen van een slapende Hendrik. Wat Diddle wel enigszins stoorde waren de tafelmanieren van de kleine Hendrik. Smakkend, slurpend en de bak voortduwend werd de maaltijd naar binnen gewerkt, en ook nog wel op exact de plaats waar Diddle altijd dineert.

Dan vervolgens het prachtige truitje, gekregen van Geraldine. Ladykiller staat erop en wij zijn ervan overtuigd dat dit klopt. Toen Hendrik's zusje op bezoek was, maakte hij al enige voorzichtige amoureuze avances, waarschijnlijk niet wetend dat het zijn zusje was. Hij droeg het truitje tot onze verbazing zonder mokken.

In het kader van alles doen en alles meemaken, hebben we Hendrik meegenomen naar het strand. Daar heeft hij eerst het halve strand naar binnen gewerkt, waarna het halve strand er vervolgens weer uit kwam. Toen we dat achter de rug hadden, hebben we heerlijk gerend langs de zee. Hendrik in galop, tong uit de mond, de oren wapperend in de wind. Een gouden momentje.

En toen kwam Max de tekkel van broer Arjan en schoonzus Martine. Hendrik liet zich niet kennen. Vanuit zijn beschermde hol en achter de kuiten van het baasje vandaan, werden voortdurend aanvallen uitgevoerd op Max. Die dacht op een gegeven moment 'heb ik dat nou'. Afgelopen zondag bij een bezoek bij Max thuis in Lelystad heeft Max dat maar eens even recht gezet. Hij is immers ruim een jaar ouder.

Een week met Hendrik

Afgelopen zaterdag hebben we Hendrik opgehaald bij Maria en Danny en inmiddels weet ik al niet anders meer dan dat er een warm hondje bij mijn voeten ligt, die van tijd tot tijd een aanval doet op mijn schoenen. Onder mijn stoel is een soort holletje, dat met verve wordt verdedigd door Hendrik. Af en toe gaat hij heel macho onder de stoel zitten en dan lekker hard blaffen. Daar moeten we dan erg om lachen, net als om zijn puppie kolder. Vanmiddag heeft hij schijnaanvallen uitgevoerd op een grote stenen schaal, geweldig om te zien.

Hendrik is lief en nergens bang voor, een hele relaxte hond. Hij heeft al kennis gemaakt met baby's en kinderen van alle leeftijden en hij vindt het allemaal prachtig. En zij hem, want hij ziet er zeer vertederend uit met zijn grote ogen en mooie vleermuisoortjes. Het malen van koffie, elektrische tandenborstels, harde muziek (Cranberries heb ik even lekker hard gezet vanmiddag, de buren zullen wel denken...), stofzuigen, Hendrik vindt het allemaal prima. De stofzuiger vond hij razend interessant, hij hapte er niet naar, maar liep wel de hele tijd heel onderzoekend mee, komisch om te zien.

Maar ook een lieve kleine hond heeft wat leerpuntjes. Hij acteert als een ware Nilfisk stofzuiger, ieder blaadje, ieder takje, stukjes mos, kleine steentjes, alles gaat het bekje in. Ik doe nu dan ook niets anders dan de oogst weer uit zijn bekje plukken met een 'bah foei'. Terwijl het eigenlijk wel grappig is dat hij nu al zijn eigen takken (zo groot als hijzelf) zoekt, om daar dan trots mee aan de haal te gaan.

Of het de emotie is geweest of toch de blaadjes en de takjes, het is op Hendrik's buikje geslagen. Voor de zekerheid zijn we bij de dieren arts geweest om te laten checken of de diarree geen kwaad kon. Gelukkig gaat het al weer wat beter, hij eet nu goed, maar 100% is het nog niet. Tja, dat zijn de zorgen over een kleine hond.

Hendrik slaapt 's nachts heerlijk in zijn bench en slaapt ook best lang door. Dat is wel lekker, want zo'n pup vraagt de nodige energie, hebben we gemerkt!

Contact met Hendrik

Hendrik praat

Hendrik luistert

Hendrik knuffelt